Wat stond er deze week allemaal op het programma?! Naast een feestje waar wijntje 7 pond kostte (Ja, ik moet dit echt even in totale verbazing melden!! 7 pond!!! Dat is bijna 8,50 in euro's!!! Oke, sorry ik ben het al kwijt... Het gaat weer! Maar goed naast dit voorval waar mijn portemonnee het niet meer over wil hebben en weer een week leuke lessen, zijn dit de hoogte punten van week twee:
Bitchy Brandalarm incident...
Het brand alarm ging af in het gebouw waar ik verblijf. Om freaking 5.30!?! En nou ben ik 's ochtends al niet op mijn best, stress en een slechte nachtrust brengt blijkbaar het ergste in mij naar boven. Eenmaal uit mijn bed gerold stond daar één van mijn huisgenootjes vrij hopeloos voor zich uit te staren. We dachten dat het brand alarm af was gegaan door de stoom uit de douche (vraag me niet waarom ze om 5.30 het nodig vond een douche te nemen... Dit is een mysterie die voor altijd onopgelost zal blijven). Hoe dan ook, ze stond daar maar naar mij te kijken en ik met mijn chagrijnige hoofd vond dat ontzettend irritant. Dus riep ik over het schelle gepiep heen: "Omg fix it, it's your problem."
Mijn andere huisgenootje kwam ook maar eens kijken wat er aan de hand was, dus ik begon haar nog steeds geïrriteerd de situatie uit te leggen. Ook zij keek me met neon verlichte vraagtekens aan. (Het bleek dat ik het hele verhaal in het Nederlands aan het vertellen was...)
Na enige heen en weer gedrentel en gefrustreerd gesjor aan het helse piepende apparaat ging ik maar eens op de gang kijken. Toen klonk daar nog meer schel gepiep en een stukje verderop was er nog een alarm aan het brullen. Toen liepen we toch maar eens de trappen af (inmiddels met een lichtelijk verhoogde hartslag). Eenmaal buiten stond het hele gebouw daar in pyjama's op de stoep. Gelukkig maar dat het vals alarm was, anders waren we allang drie keer dood geweest!
En wees maar niet bang, eenmaal weer binnen heb ik netjes mijn excuses aan mijn arme verlegen huisgenootje aangeboden. (Ze heeft me hierna niet echt meer durven aan te spreken...)
Theaterrr!!
Allereerst stond Peter Pan van het National Theatre op het programma! (Huh, maar die draait toch helemaal niet meer...?) Goed opgemerkt, het was namelijk een registratie van deze nieuwe bewerking. Soms zenden bioscopen registraties uit (echt ideaal!). Sowieso een tip: In Nederland doen ze dat soms ook in de Pathe! Op deze site kun je het aanbod in de gaten houden! https://www.pathe.nl/special/theater
Na enig speurwerk op het internet kwam ik dus achter deze uitzending van Peter Pan. Op de campus van een college werd hij vertoond. (Blijkbaar niet heel populair, aangezien er naast mijn persoontje welgeteld één ander publieks lid in de zaal zat! Gezellig!!! ;) ) Dus ik heb in alle rust kunnen genieten van deze top versie! Natuurlijk is de tekst van J.M. Barrie al zalig! Die hoef je alleen uit te spreken en dan heb je mij al! Maar deze bewerking was ook helemaal top! In het begin schrok ik wel even aangezien alle rollen, ook de kinderen en Peter gespeeld werden door volwassenen. Dit is een discussie die we op school ook vaak hebben gevoerd. Of je hier als publiek door wordt afgeleid of niet. En om eerlijk te zijn was ik het na één minuut al weer vergeten. Ik vond het totaal niet ergerlijk! Ook het feit dat Michael als enige gezinslid van de familie Darling door een donkere acteur werd gespeeld leidde mij geen seconde af. Het is theater, daar gaat het (voor mij) helemaal niet om. Sowieso werd hier goed mee gespeeld. Want de grote vraag bij Peter Pan is al snel: hoe ga je mensen over het podium laten vliegen!? Bij het National Theatre hadden ze ervoor gekozen om dat super zichtbaar voor het publiek te maken. Met tuigjes en koorden en de ene acteur die als tegengewicht werkte om de ander in de lucht te krijgen. En dat maakte het allemaal niet minder magisch. Er klonken genoeg "oehs" en "ahs" in de zaal toen Peter voor het eerst de lucht in ging. Het zag er dan ook allemaal prachtig uit.
En wat ik ook nog noemenswaardig vind is dat op de een of andere manier ik Wendy hier een veel leuker karakter vond. In het klassieke verhaal is Wendy zo passief en "huisvrouwerig." Hier had ze veel meer pit! Ook werd haak gespeeld door een vrouw! Dat gaf het verhaal ook een iets andere dynamiek, die ik erg prettig vond!
La Strada
De tweede voorstelling die ik heb gezien deze week is La Strada in The Other Palace. (Een kleiner theatertje met wat meer experimenteel musical/ muziektheater). En och och wat was dit een pareltje!! Dit is echt helemaal hoe ik theater wil maken! Zoveel verbeelding en magie, maar toch zo simpel in theatrale middelen!
De kleine Gelsomina wordt verkocht aan norse Zampano om hem te helpen met zijn circus act. Als ze zich aansluiten bij een reizend circus ontmoetten ze ook levendige Il Matto. De twee manen blijken een oude vete te hebben en Gelsomina zit er midden in.
Ook deze voorstelling leeft op verbeelding! Het simpele decor word effectief gebruikt en het ensemble fungeert meerdere malen als spreekkoor om het verhaal te vertellen. Ook worden er beelden gemaakt met lichamen en simpele middelen en worden er geluiden geproduceerd om de verbeelding te prikkelen. De meeste leden van het koor spelen ook muziekinstrumenten, zo wordt het een vrolijk muzikaal geheel. Deze levendigheid staat dan weer mooi in contrast met het zachte en bij tijd en wijle tragisch verhaal van Gelsomina.
AHA!!! Grappig en al dan niet toevallig! Laten deze beide stukken dan ook gemaakt zijn door de zelfde regisseuse... That makes sense! Na enige research as we speak blijkt Sally Cookson verantwoordelijk voor beide voorstellingen!
Mijn interesse is gewekt! Ik ga deze dame nog maar eens even verder onderzoeken dus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten