Recensie | Theatergroep Ongeremd

Theatergroep Ongeremd is een jonge cabaret groep uit Almere, bestaande uit: Bas van Klompenburg, Menno Methorst en Joey Touwslager. Ze zijn jong, ambitieus en vooral ontzettend ad rem. De naam: "Ongeremd" past de groep dan ook als een (rood) jasje.  In hun nieuwe voorstelling zijn de jongens op zoek... Op zoek naar vorm en inhoud.  Wie zijn we? Onder welk genre vallen we? Wat willen we zeggen? En waarom zeggen we wat we zeggen? Dat zijn de vragen die de drie jongens zichzelf stellen.

Als het publiek binnenkomt is de zaal schemer donker. Met zaklampen dient men zich en weg te banen naar de stoelen. Op het podium zie je, zelfs in dat donker, al de complete chaos. Met krijt is de vloer volgeschreven met ideeën en aantekeningen en een tafel ligt vol met etensresten en verpakkingen. Aan de tafel zit het drietal depressief onderuitgezakt. Ze hebben geen ideeën meer en weten niet meer wat te doen. Dan schrikken ze wakker: "Ze zijn er al!" "De deur had nooit open gemogen!" Net nu de inspiratie ver te zoeken is zit er publiek voor hun neus! 

Ze besluiten van alles uit te proberen, een nieuwe vorm, een andere inhoud, maar niets blijkt te werken. Tot ze tot de conclusie komen dat ze gewoon zichzelf moeten zijn. Dat ze hun eigen Ongeremde theater moeten maken, omdat zij dat leuk vinden. 'Gekzinnig,' is het sleutel woord. Niet meteen te vangen in woorden of stijl, maar gewoon heel eigen.

De vorm van de voorstelling is het creëren van chaos. Het proberen los te laten van enige vorm. Het afwijken van enige stijl. Het is geen toneel of cabaret, geen kleinkunst maar ook geen muziektheater. Het is van alles wat en dan weer nét anders. De keuze is erg interessant en gewaagd, maar of het ook helemaal werkt is de vraag. Wanneer is de chaos te groot en haak je af als publiek? Wat de chaos soms te veel maakt zijn de verschillende speelstijlen en het (te) hoge tempo. Wat heel mooi is aan de heren van Ongeremd is dat ze altijd heel erg zichzelf zijn op het toneel. Ze zijn altijd in het hier en nu en reageren adequaat. Ze spelen hier in deze voorstelling extra mee door soms te spelen dat ze spelen. Ze spelen als het ware continu verschillende versies van zichzelf, maar doen dit niet altijd consequent. Dit maakt de verwarring natuurlijk nog groter. Plus het hoge tempo in afwisseling van de sketches maakt de voorstelling op bepaalde momenten onnavolgbaar. Wat het dan weer interessant maakt is dat ze over dat feit ook weer grappen maken. Aan zelfspot ontbreekt het de groep gelukkig niet.

Tussen alle sketches, imitaties, liedjes en (gespeelde) ruzies door zoekt Ongeremd altijd naar de grens. Welke grappen kunnen wel en welke niet? MH17, Charlie Hebdo, het geloof. De grens gaan ze geregeld over, maar dat is ook wat je kunt verwachten. Het is heel gewaagd om hier mee te spelen, maar ook heel makkelijk. Zoals bij iedere cabaretier valt de ene grap wel en de ander niet. Maar dat is ook de charme van onderzoekende theatermakers!

De kracht van Ongeremd blijft hun muziek. De zelfgeschreven kleinkunst liedjes worden heel strak neergezet en goed gezongen. Het lijkt ook alsof de jongens hier het meest comfortabel mee zijn. De samenzang klinkt goed en de band speelt vol overgave. Samen met een aantal oprechte monologen die vertrouwd terugkomen in de voorstelling vormen de nummers de hoogtepunten van de voorstelling. 

Ondanks de chaos in de voorstelling komt de zoektocht naar vorm en inhoud met een mooie conclusie toch ten einde. De monologen komen samen en de jongens hervinden zichzelf. Ongeremd brengt een wervelende en zeer diverse voorstelling! Je ziet dat de jongens heel veel in huis hebben en laten in deze vorm veel kanten van zichzelf zien. Ik ben benieuwd wat de volgende stap zal zijn! Het is zeker een groep om in de gaten te houden.

Theatergroep Ongeremd: http://www.theatergroepongeremd.nl/

Data: 13-06 / 14-06

Plaats: Corrosia, Almere