23 december 2014

Recensie | Minoes

‘Minoes’ vertelt het verhaal van een dame in een gek mantelpakje. Ze klimt in bomen, geeft kopjes en blaast naar de hond. Minoes (Sytske van der Ster) was ooit een kat, maar is nu een juffrouw. Ze komt bij Tibbe (David Lucieer) terecht. Een jongeman die voor de krant werkt. Tibbe wordt bijna ontslagen omdat hij alleen maar stukjes schrijft over katten en katten zijn geen nieuws. Laat Minoes nou nog steeds met katten kunnen praten en laten die katten helemaal op de hoogte zijn van de laatste nieuwtjes van de stad. Ook van de dierenvriend meneer Ellemeet (Rop Verheijen), maar of meneer Ellemeet nu echt zo een dierenvriend is?







Foto: Paul Posse

Het bekende kinderverhaal van Annie M.G. Schmidt is geschreven in 1970. Ruim 31 jaar later werd het verhaal als film uitgebracht en nu voor de nieuwe generatie kinderen als musical. Schmidt bewijst wederom dat ze nog steeds de koningin van de kinderverhalen is, want Minoes is ook nu nog een groot succes. Een verhaal voor het hele gezin en vol Hollandse nuchterheid.
Natuurlijk is Annie MG Schmidt helaas niet meer onder ons. Tamara Bos (die ook het filmscenario heeft bewerkt) heeft het script en de liedjes geschreven. Ze heeft de stijl duidelijk in de vingers, want ook in de nieuw geschreven liedjes klinkt de stijl van Schmidt.

Slim en vlot

De voorstelling is voor kinderen vanaf zes jaar, maar geschikt voor het hele gezin. Ouders, opa's en oma's iedereen kan het naar zijn zin hebben met deze slim geschreven voorstelling. Met vlotte dialoog en pakkende liedjes is er genoeg afwisseling en voor ieder wat wils. Het oog wil natuurlijk ook wat en daarom is er naast een grote gevel van huizen en een boom die het decor voorstellen, de nadruk gelegd op de katten.

De katten zijn grote poppen. Poppen die om het middel van de acteurs zitten. Ze zien er niet realistisch uit, maar dat maakt het alleen maar leuker en grappiger. Ze zijn flink vergroot, vooral de koppen en ogen, zodat er veel details zichtbaar zijn, ook voor de mensen achter in de zaal. Alle katten hebben een geheel eigen karakter met bijpassende uiterlijke kenmerken zodat ze goed uit elkaar te houden zijn. De katten zijn in deze versie de vertellers van het verhaal. Zij geven de vorm aan, een komische noot en zijn heerlijk grotesk.

Hoekjes en gaatjes
Hierdoor is de rol van Minoes zelf iets meer naar de achtergrond geraakt. Het blijft echter wel hetzelfde verhaal als we gewend zijn. Sytske van der Ster die de rol van Minoes speelt, heeft duidelijk aan haar fysiek gewerkt. Ze begeeft zich extreem soepel over het toneel. Strekt net meer haar benen, kruipt in allerlei hoekjes en gaatjes en zit telkens op tafels en stoelen als een echte kat. Ze houdt dit de hele voorstelling vol. De manier van bewegen is heel subtiel, maar geeft haar rol wel een duidelijke vorm. Er zitten in het decor allemaal kleine gaatjes als een soort ladder, hierdoor kunnen de acteurs de verbeelding doorzetten en soepel op het dak klimmen.

‘Minoes’ blijft een tijdloos verhaal voor jong en oud en is zeker de moeite waard om te bezoeken. Zowel voor de oudere generatie om herinneringen op te halen als introductie voor de jongere generatie. De vlotte voorstelling zal hoogstwaarschijnlijk een zeer geslaagde middag of avond bezorgen.

Trailer:


Gezien: 22-12-2014 in DeLaMar, Amsterdam
Te zien tot: 24-05-2015
Producent: Bos Theaterproducties
Regie: Geert Lageveen
Genre: musical

Meer informatie:http://www.minoesdemusical.nl
Voor meer recensies: http://www.theaterjournaal.nl/



post signature

Geen opmerkingen:

Een reactie posten