Op een niet al te bijzondere dag (het was warm en het was zomer, maar verder was er niet iets uitzonderlijks) rolde Bertus opgewekt uit bed. Na een volle maand officieel een "burn-out" te hebben en daar bijpassend niets anders te doen dan depressief op de bank zitten, was hij het even zat! Hij ging op vakantie! Ja, even lekker er tussen uit, daar knapt Bertus vast van op! Maar waar naar toe??
Hongerig naar avontuur
Stipt acht uur stond Bertus hongerig naar avontuur op Amsterdam Centraal. Hij besloot voor de verandering eens niet een vakantie van voor naar achter te plannen en stapte zomaar in de eerste en beste trein die hij vinden kon. Dat had hij altijd al een willen doen! Iets in de trant van: bucketlist, spontaan, reizen en yolo (niet dat hij wist wat dat betekende maar het klonk zo leuk)
Eenmaal in de trein, nog steeds niet wetende waar de reis hem zou leiden, werd hij al snel vergezeld door een drietal zussen. De dames voerde luid en bulderend oninteressante conversaties.
Toen ander half uur later de gesprek stof een beetje op was geraakt en de dames eindelijk stil waren verzamelde Bertus al zijn moed voor een goede openingszin. Vol zenuwen floepte hij er iets uit in de trant van: ken ik jullie niet, engelen op aarde, mijn hart slaat over en komen jullie hier vaker? De dames keken hem geschokt aan en negeerden hem de rest van de reis...
Het is Parijs!!!
Toen de trein eenmaal zijn eindbestemming had bereikt en Bertus uitstapte werd het al gauw duidelijk waar hij was beland! Parijs!!! De stad van de liefde, van de kunst, van kazen, slakken en oelala! Bertus was dolblij en vond al gauw een prima hotel om de komende dagen te verblijven.
Bertus kreeg de top suite toegewezen. Bij het zien van het uitzicht van zijn balkonnetje voelde hij zich zo bevrijd. Daar staande met de ruis van het drukke Parijse leven op de achtergrond, de wind door zijn korte haartjes en de geur van de plaatselijke bakker. Kon het leven maar altijd zo zijn!
First stop: Starbucks!! Daar vrolijk binnenwandelend verlangend naar de overheerlijke smaak van een 'vanilla latte' ontstond al gauw een probleem. De naam van de bestelling... Bertus in het Frans, dat wordt toch lastig... Dus toen zijn naam gevraagd werd floepte Bertus er nerveus iets uit in de trant van: Je suis euh ma pelle euh euh PIAF!
The Moulin Rouge
Bertus zijn ultieme favoriete film is en zal toch altijd: 'The Moulin Rouge' blijven. Een tripje naar de toeristen trekpleister, waar dit op gebaseerd is kon natuurlijk niet ontbreken! Hij was wat aan de late kant en de hoofdingang was al gesloten, gelukkig zag hij een zei deur die open stond! Toen Bertus haastig door de deur stapte begaf hij zich in een donkere ruimt. Logisch de show gaat vast zo beginnen. Maar toen uit het niets gingen de lampen aan...
Hij voelde de warme lampen op zijn huid en zag tot zijn verbazing allemaal gezichten met open mond naar hem kijken.
WOEPS verkeerde deur!!
Het was muisstil en het leek alsof de tijd stilstond. Er schoten allemaal mogelijke oplossingen en scenario's door zijn hoofd. Aangezien dit moment niet ongemakkelijker kon worden, besloot hij er maar iets van te maken. Bertus showde kort zijn beste disco moves, maakte een buiging en met een oorverdovend applaus rende hij lachend het podium af!
Toerist spelen
Nog 2 dingen op het lijstje van Bertus die nog afgewerkt moesten worden. Nummer 1: De Mona-Bertus zien...
Hmm... dat viel toch een beetje tegen... Bertus vond het schilderij ten eerste veel te klein, hij kon het amper zien door al die toeristen die rijen dik met hun camera's stonden te wapperen en daarbij vond hij het ook nog eens een ontzettend lelijk schilderij. Hij begreep niet waarom dit nou zou bijzonder moet zijn...
Disneyland
Laatste stop: Disneyland!!! Oh de pracht en praal, de magische nostalgie!! Bertus voelde zich spontaan weer helemaal kind in dit wonderland! De parades, de attracties, de souvenirs, de sfeer. Ondanks zijn hekel aan commerciële meuk, Disney was toch het hoogtepunt van zijn vakantie!
Oh nee!! Toen Bertus aan het eind van de dag op zoek ging naar een leuke souvenir, dacht een of ander vervelend rot kind dat Bertus daar een van was! Als een lappen pop werd hij uit het rek getrokken, op de toonbank gesmeten en in een tas gepropt. Dat die verkopers niets door hadden was werkelijkwaar ongelofelijk. Woedend perste Bertus zich uit de tas van het kleine meisje. Nu snapte hij pas hoe de karakters van 'Toy Story' zich moeten voelen!
Oost west...
Nog even bijkomend van al zijn wilde avonturen genoot Bertus nog eenmaal van zijn uitzicht. Morgen was het weer tijd om naar huis te gaan. En ondanks dat het zo fijn kan voelen even helemaal weg te zijn van het "normale leven," kon Bertus toch niet wachten om meer lekker op zijn eigen bank te ploffen. Want niks is toch fijner dan thuiskomen na een vakantie. Oost west... op naar huis!!
Kijk voor meer Bertus en andere projecten op mijn website: http://maritgolstein.wix.com/maki
Geen opmerkingen:
Een reactie posten